Overlijden
Alles veranderde plotsklaps toen Wieger in 1976 overleed aan een hartinfarct. Het was een enorme schok, een man van 53 die zo jong uit het leven gehaald werd. Het bedrijf dwong mevrouw IJntema en haar zonen echter door te gaan (dochter Aly was inmiddels getrouwd. red). Hans zwaaide direct af uit militaire dienst en kwam op kantoor. Mevrouw IJntema: “Hans was wel bekend met het bedrijf, want hij hielp al in de vakanties en had ook al eens waargenomen toen mijn man en ik een reis naar Canada maakten. Maar nu kwam het er op aan. Met ongeveer zes man personeel was het bedrijf medeverantwoordelijk voor heel wat monden”. Een aantal klanten deed moeilijk, zij wilden hun rekening niet meer betalen, want ‘afspraken zouden niet helder zijn geweest’. Stoere Ticky liet dat niet gebeuren en vocht tot aan het kantongerecht om haar gelijk te halen. De tienduizenden guldens kwamen met afbetalingsregelingen toch binnen. Gelukkig was er vertrouwd personeel en ook over de toenmalige leveranciers is mevrouw IJntema erg positief: “Er waren leveranciers en vertegenwoordigers die ons heel eerlijk adviseerden over het materiaal dat we moesten kopen voor een goede bedrijfsvoering. Ook De Vries van collega-bedrijf D.R.A.C.O. in Sneek was een grote steun voor ons. Daar ben ik nog altijd dankbaar voor. Er gingen echter ook dingen mis, en dat kostte dan zuurverdiend geld. Maar ik noemde dat ‘lesgeld’. Zo gaat dat.” Samen met haar zoon zette ze het bedrijf voort en dat ging, met een enkele misser eigenlijk heel goed. Klanten en leveranciers lieten de weduwe en haar zoon blijken dat ze respect hadden voor de leiding van het bedrijf. Ze gunden hen kansen.